3 Δεκεμβρίου Παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες

 Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου) θεσπίστηκε και τηρείται παγκόσμια από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992. Εορτάζεται σε όλον τον Πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Η αρχική της ονομασία ήταν «Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες» ".^[1] Κάθε χρόνο εστιάζει σε διαφορετικό θέμα.(πηγή wikipedia)

Από τον παρακάτω σύνδεσμοhttp://prosvasimo.gr/el/symvasi-ohe βρήκαμε υλικό για να ακούσουμε όλα τα άρθρα  και συγκεκριμένα το άρθρο 7 που αφορά τα παιδιά

Οι δράσεις της σημερινής μέρας οι οποίες συνδυάστηκαν με τα εργαστήρια δεξιοτήτων στον θεματικό κύκλο ''Δεν μαλώνω δεν μαλώνω μια αγκαλιά μεγάλη απλώνω'' είχε σαν στόχο να κατανοήσουν οι μαθητές το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην κοινωνία,

Σαν εφόρμηση Παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο (πατήστε στην εικόνα)

 

 

ακολούθησε συζήτηση και προβληματισμός για τους ήρωες της ιστορίας Ο προβληματισμός που είχα για το πως θα μιλήσω σε παιδιά 4 χρόνων για την αναπηρία,Το πώς θα απαντήσω  στην πρώτη αθώα και περίεργη παρατήρηση του παιδιού, μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που σκέφτεται σχετικά με τις αναπηρίες και πώς να αντιμετωπίζει τα άτομα αυτά. Ευτυχώς για μένα ξεπεράστηκε από τα ίδια τα παιδιά :

•   βλέπω ότι παρατήρησες ένα πρόσωπο που είναι διαφορετικό από εσένα. Ακριβώς όπως όλοι έχουμε διαφορετικό χρώμα μαλλιών, ορισμένα άτομα είναι διαφορετικά και με άλλους τρόπους».
•  στην ερώτηση για τι ο ήρωας είναι σε αμαξίδιο, με απλά λόγια εξήγησα ότι φαντάζομαι ΄΄ότι μπορεί να έχει προθήματα με τα πόδια του και δεν μπορεί να περπατήσει.Κάποιος άλλος χρησιμοποιεί μπαστούνι γιατί δεν βλέπει και κάποιος άλλος χρησιμοποιεί την γλώσσα του για να κάνει νοήματα για τι δεν μπορεί να μιλήσει. 
• πως βοήθησε η Μαρία τον φίλο της ;
• εστιάσαμε στην προθυμία και εξυπνάδα της Μαρίας ώστε να βρει τρόπους να βοηθήσει τον φίλο της να πάρει μέρος στο παιχνίδι
  
• θα κάναμε κι εμείς το ίδιο σε ένα παιδί με αναπηρία;
• διαπιστώσαμε ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί αλλά ίδιοι και συμφωνήσαμε  ότι πρέπει να το  μάθει  η γειτονιά μας ,οι γονείς μας και η τοπική κοινωνία με το σύνθημα: 
  

ότι είμαι εγώ είσαι κι εσύ

 ΦΙΛΟΣ

 

 

• κι έτσι αποφασίσαμε να στείλουμε στον Δήμαρχο  τις προτάσεις μας ,τι πρέπει να κάνει για να βοηθήσει αυτά τα παιδιά .

 και να οι ζωγραφιές μας  

 

 προτάσεις για τους γονείς :

Τι μπορείτε να κάνετε.

Μην αποφεύγετε τα άτομα με αναπηρία. Χαιρετήστε τα πείτε μία καλημέρα στην παιδική χαρά, στην εκκλησία, στο σχολείο.

Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει φιλία με παιδιά με αναπηρία.Καλέστε τα σε συγκεντρώσεις και στα παιδικά πάρτι.

Προσπαθήστε να βρείτε παιδικά προγράμματα που έχουν ένα χαρακτήρα με κάποια αναπηρία. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και με τα παραμύθια του, να περιλαμβάνουν και άτομα με αναπηρία.

Μην μιλάτε υποτιμητικά και με λέξεις όπως ''καθυστερημένος ΄΄για τι πληγώνουν

να συνηθίσουν από πολύ νωρίς να δέχονται χωρίς προκαταλήψεις και φόβους ότι υπάρχουν και άλλα άτομα που διαφέρουν, αλλά είναι εξίσου καλά και αγαπητά και μπορούν να είναι φίλοι.